انواع سوئیچ شبکه و کاربردهای آن
سوئیچ های Fixed:
از رایج ترین سوئیچ ها در بازار تجهیزات شبکه هستند که پورت ثابتی دارند.نوعی سوئیچ‌های شبکه هستند که تعداد و نوع پورت‌هایشان به صورت ثابت تعیین شده است و قابلیت اضافه کردن یا جابجایی پورت‌ها را ندارند. در این سوئیچ‌ها، تعداد پورت‌ها و نوع آنها از قبل تعیین شده و غیرقابل تغییر است.
تعداد پورت در آنها 8، 16، 24 و … بوده و از لحاظ سرعت انواع مختلفی دارند. اما دارای حداقل سرعت ۱Gbps هستند با انواع اتصال RJ45 هستند. ولی سوئیچ هایی با سرعت 10Gbps و 40Gbps هم خواهید دید. این سوئیچ ها مدیریتی و غیر مدیریتی با هر شبکه با هر اندازه ای مانند شبکه‌های خانگی، شبکه‌های سازمانی و بزرگ، دفاتر و شعبات، شرکت‌های متوسط و کوچک و استارتاپ‌ها سازگار می باشند.
سوئیچ‌های Fixed یا سوئیچ‌های ثابت، دارای ویژگی‌هایی عبارتند از:
- تعداد پورت‌های ثابت: سوئیچ‌های Fixed دارای تعداد مشخصی پورت است که نمی‌توان آنها را افزایش یا کاهش داد. معمولاً پورت‌های 24 یا 48 عددی در سوئیچ‌های Fixed وجود دارند.
- سازمان‌دهی ساده: با توجه به تعداد ثابت پورت‌ها، سازمان‌دهی و مدیریت سوئیچ‌های Fixed نسبتاً آسان است. نیازی به تنظیمات پیچیده برای تنظیم پورت‌ها یا انجام تغییرات سخت افزاری نیست.
- قابلیت ارائه برق PoE: برخی از سوئیچ‌های Fixed قابلیت ارائه برق PoE (Power over Ethernet) را دارند. این به معنای قابلیت تأمین برق برای دستگاه‌هایی مانند تلفن‌های آیپی (IP Phone) یا دوربین‌های مداربسته است که برق خود را از طریق کابل شبکه دریافت می‌کنند.
- کارایی و قابلیت اطمینان: سوئیچ‌های Fixed به دلیل عدم وجود قابلیت افزودنی و تغییرپذیری کمتر، معمولاً کارایی و قابلیت اطمینان بالایی دارند. این سوئیچ‌ها برای استفاده در شبکه‌های کوچک و متوسط که تعداد دستگاه‌ها و نیاز به پورت‌های ثابت مشخصی دارند، مناسب هستند.
سوئیچ‌های Fixed به عنوان یک گزینه ساده و پایه‌ای در شبکه‌های کوچک و متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها به عنوان سوئیچ‌های سطح دستگاه (Access Layer Switches) در توپولوژی شبکه استفاده می‌شوند و معمولاً ارتباط دستگاه‌های پایانی مستقیم را فراهم می‌کنند.